Charl van de Sande, over kalveren bij de koe

Charl van de Sande heeft samen met zijn vader Frans en zijn vrouw Marije een melkveehouderij in Nieuwerkerk, Zeeland met 134 melkkoeien van diverse rassen die zij zo fokken dat ze veel naar buiten kunnen, weerbaar en heel divers zijn. “Je vindt bij ons alle kleuren koeien”.

In 2015 werd het bedrijf biologisch, en meer dan dat: de koeien houden hun hoorns: “hoorns zijn belangrijk voor de koe en die willen we dus niet verwijderen”. Ook werken zij hard om de biodiversiteit rondom het bedrijf te verbeteren. De vele kruiden in het gras zijn gezond voor de koe, maar ook voor insecten. “We planten veel bomen, zoals 14 hectare aan walnotenbomen, deze gaan ons over een jaar of 10, 20 van plantaardige eiwitten voorzien. Deze bomen zorgen dan ook voor schaduw voor de koeien, en verbeteren het gras.”

Kalfjes bij de koe – in één keer ‘om’

Toen we zelf kinderen kregen waren we niet van plan om die naar de opvang te sturen en om diezelfde reden leek het ons goed om dat eens met de kalveren te proberen. Dat was een grote omschakeling, maar veel stalaanpassingen hebben wij niet hoeven doen. We zijn in één keer omgeschakeld. In combinatie dat met een voorjaarsafkalvende veestapel gaf dat veel drukte in het voorjaar.

We moesten veel leren, de koeien ook. Het eerste jaar zijn er vijf koeien op een kalf gaan liggen. Ik ben er toen bijna mee gestopt maar sindsdien is het nooit meer gebeurd.

Alle kalfjes die we aanhouden als melkkoe ter vervanging van de veestapel, blijven meestal drie maanden bij hun moeder, maar soms wijken we uit naar twee maanden bij een pleegmoeder. De stierkalfjes en andere kalveren die ik niet aanhoud, blijven 2-4 weken bij hun moeder en dan gaan ze naar de kalverhouderij. In de toekomst zou ik daar heel graag een andere oplossing voor zien. 

We zien dat het kalf bij koe systeem heel natuurlijk verloopt en rust geeft in de groep. Én zo hoeft de boer het kalf niet op te voeden, daar is de koe voor! Er kan niemand zo goed voor het kalf zorgen, als de moeder zelf.